Na een aantal jaren op glas te hebben geschilderd, heb ik besloten een lijst te maken van dingen die veel kunnen helpen voor de beginner van omgekeerde glasschilderij.
Het eerste op deze lijst is om voldoende vodden bij de hand te houden. Zacht katoen is tot nu toe het allerbeste om te gebruiken. Polyesters, breisels, zijde en zijdeachtige materialen zijn helemaal niet goed. Snijd ten minste de helft van de vodden in stukken van ongeveer 6 “tot 8”, ongeveer vierkant, maar verspil geen tijd door hier kieskeurig over te zijn. Bewaar de kieskeurigheid voor later. Je zult het nodig hebben.
Houd enkelzijdige scheermesjes bij de hand. Er zullen tijden zijn dat er niet genoeg ruimte is om met de kleine vodden te ‘wissen’. De fout kan in dat geval worden weggesneden met een scheermesje nadat de verf droog is.
Er moet een plek in uw werkruimte zijn voor een rol keukenpapier en een fles glazenwasser. Ook al begint u met schone ruiten, er zal veel meer droogtijd dan verftijd aan verbonden zijn. De ongeverfde delen van het glas zullen tijdens de droogtijd stof en mogelijk zelfs verfvlekken ophopen.
Een tafel die laag genoeg is om aan te werken is essentieel. Je moet altijd het volledige werkstuk kunnen bekijken. Als de tafel te hoog is, zal het oncomfortabel zijn om aan te werken. Ik heb twee werktafels in mijn atelier, beide gemaakt van ijzeren onderstellen met trapnaaimachines, met grenen planken.
Er is ook een korte houten kruk waar ik op kan zitten terwijl ik aan deze tafels schilder.
Houders om penselen ondersteboven in te bewaren. De houder is zo gemaakt dat je ronde penselen in de ene kunt bewaren, platte penselen in een andere, waaierpenselen in een derde, enzovoort. Dit maakt het veel gemakkelijker om sneller de borstel te vinden die je nodig hebt. Ik gebruik hiervoor aardewerken bekers ter grootte van een drinkglas. Ze zijn zwaar genoeg zodat ze niet omvallen op de werktafel, hoeveel penselen er ook in worden gestopt. Er is er een extra voor de kleine gereedschappen die in het atelier worden bewaard. Dit omvat een verfblikopener, een veerklem voor de schilderijen die op de ezel worden bewerkt, dus de foto waar ik aan werk is zo handig, een paar tangen voor de toppen van verftubes die hardnekkig worden, en manicurestokjes om hele fijne strakke lijnen mee te schilderen.
Een systeem om penselen mee schoon te maken. Wat ik hiervoor doe, is een “Bob Ross” gaaseenheid in een grote, zware plastic koffiekan hebben. Zo doe ik, als ik een dag of twee niet van plan ben om te schilderen, het deksel op het koffieblik. Hij wordt niet omvergeworpen door rondlopende katten en je hoeft een tijdje geen verfverdunner te ruiken.
Een prullenbak met deksel is een goede zaak. Nogmaals, je ruikt de verfverdunner-vodden niet.
Een geluidssysteem met je favoriete cd of 6 helpt ook.
Toen mijn man en ik de studio voor het eerst ontwierpen, heb ik de oude brede grenen plankenvloer opnieuw afgewerkt. Ik wilde dat in geen geval verpesten, dus kocht ik een goedkoop vloerkleed, 6 ‘x 9’, en centreerde het in het werkgebied.
Om te zien hoe de verf die je hebt op het glas trekt, is het ook handig om een paar extra ruiten achter de hand te houden. Als je bijvoorbeeld een ronde kwast neemt, deze in een blikje zware latexmuurverf doopt, raak dan gewoon de punt van je extra glas aan en trek zachtjes terwijl je het achterste uiteinde van de kwast op het glas legt. Terwijl je nog steeds in dezelfde penseelstreek bent, til je het uiteinde van de borstel op, zodat de scherpe punt van de borstel het blad tot een plant afwerkt. Om dit nog een stap verder te brengen, zou je een kleinere borstel kunnen gebruiken om hetzelfde blad te belichten, terwijl het nog nat is met een helder wit of geel. Als je het leuk vindt, heb je iets. Als je het niet lekker vindt, veeg het dan van het glas met een van de kleine lappen die je hebt afgesneden. Zoek een andere manier om het blad te krijgen dat je nodig hebt. Je had tenminste het glas om op te experimenteren! Dat was maar goed ook!